THERMISCH GEDRAG

Een tweede voordeel op thermisch vlak van een betonnen sandwichpaneel is de thermische inertie van het binnenblad:
 
Elk bouwmateriaal absorbeert een zekere hoeveelheid warmte wanneer de omgevingstemperatuur toeneemt. De hoeveelheid warmte die door een materiaal geabsorbeerd wordt per m2 en per graad temperatuurstijging, wordt thermische capa­citeit genoemd. De thermische capaciteit B van een mate­riaal is evenredig met de massa. Derwijze kan men stellen dat een “zwaar” beton een goede thermische capaciteit zal hebben, en dus een grote hoeveelheid warmte kan opnemen. Een isolatiemateriaal heeft een zeer geringe massa en kan de warmte niet opslaan. Bij felle zonneschijn ontstaat dan het “caravaneffect” (waarbij het in de binnenruimte al heel snel ondraaglijk heet wordt).
 
Deze capaciteit van het beton voor absorptie gaat zorgen voor wat men “thermische inertie” noemt. Het beton vlakt de warm­tepieken van de omgeving overdag af doordat het de warmte opneemt. Dit proces loopt tot het beton en de kamertempera­tuur gelijk zijn. Op deze manier onstaat er een soort vertra­gend effect. De warmte van buiten zal niet meteen naar binnen overgedragen worden, aangezien eerst het beton opgewarmd wordt. Dan pas zal de kamer verder opwarmen. Er onstaat dus een faseverschuiving tussen de temperatuurscurven van de omgeving en de kamer. De toppen en dalen worden afgevlakt.
 
De nationale bibliotheek van Parijs is een paleis van glas, prestigieus van buiten uit. De werknemers moeten het glas afplakken omwille van de te grote opwarming in de kantoren.
 
Als de thermische inertie hoger is, resulteert dat in een gro­tere faseverschuiving en thermische demping. Bij een grote faseverschuiving voelt men het effect van de hete middagzon pas rond de avond (zie onderstaande figuur). Als de kamer afkoelt, ’s nachts, zal het beton deze warmte weer afgeven. Hoe meer het beton ’s nachts afkoelt, hoe meer warmte overdag opgenomen kan worden. Daarom is het zeer belangrijk het gebouw goed te ventileren ’s nachts tijdens het zomerregime. Als er voldoende warmteopslagcapaciteit is kan dit proces eeuwig doorlopen zonder extra energie input. De in­stallatie van een energieverslindend aircosysteem is overbodig.
 
Onderstaande figuur illustreert het temperatuurverloop in de experimentele lage-energiewoning Pléiade te Louvain-la-Neuve, tijdens de eerste dagen van augustus 1997. Omdat het gebouw naar de zon is georiënteerd, is er een risico van oververhitting. Twee beschermingsstrategieën zijn evenwel voorzien: enerzijds zonweringen en anderzijds nachtelijke ven­tilatie (door de ramen halfopen te laten staan). Door ’s nachts te ventileren wordt de overdag geaccumuleerde warmte afge­voerd: de blauwe lijn (binnentemperatuur) stijgt, maar minder steil dan de rode (buitentemperatuur).